Α. ΛΙΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Το υγρό πυρ (οι ξένοι το ξέρουν ως ελληνικό πυρ –»greek fire») εφευρέθηκε προς τα τέλη του 7ου αιώνα (το 672 μ.Χ., σύμφωνα με την αφήγηση του χρονογράφου Θεοφάνους του Ομολογητού) από τον Έλληνα εφευρέτη Καλλίνικο.
Για να παραχθεί και να εκτοξευθεί το υγρό πυρ απαιτούνταν ένα ολόκληρο οπλικό σύστημα.
Αυτό περιελάμβανε τα πλοία που ήταν οπλισμένα με αυτό (τους πυρφόρους δρόμωνες), την συσκευή που θέρμαινε και έθετε υπό πίεση την ουσία, τον σίφωνα (τον σωλήνα) που την εξαπέλυε και την ειδική εκπαίδευση των τεχνιτών και των χειριστών του συστήματος (των σιφωναρίων).
Η συνταγή της κατασκευής του συστήματος και της παρασκευής του υγρού πυρός περιβάλλονταν από άκρα μυστικότητα: οι διάφοροι χειριστές και τεχνίτες κατά πάσα πιθανότητα γνώριζαν ο καθένας μόνο τον δικό του τομέα, έτσι ώστε ακόμα κι αν κάποιος επιχειρούσε να προδώσει τις πληροφορίες στον εχθρό, να μην μπορούσε να εξηγήσει συνολικά το σύστημα.
Την συνολική γνώση για το υγρό πυρ, προφανώς την είχε μόνον ο εκάστοτε αυτοκράτορας.
Οι γνώσεις αυτές, φυσικά μεταφέρονταν μόνον προφορικά, γι’ αυτό και δεν έχουμε καμία γραπτή μαρτυρία για την μυστική «συνταγή». Συνέχεια →
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.